مقایسه ی عدم تحمل بلاتکلیفی و تنظیم هیجان در مادران دختران ناشنوا و شنوا

مادرانِ کودکان ناشنوا مشکلاتِ روانی، اجتماعی و سازگاری بسیار زیادی در مقایسه با سایر والدین کودکان استثنایی دارند، با توجه به این موضوع، هدف این پژوهش، مقایسه ی عدم تحمل بلاتکلیفی و تنظیم هیجان در مادرانِ دخترانِ ناشنوا و شنوا بــود. روش این پژوهش علّی مقایسه ای است. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی مادرانِ دخترانِ ناشنوایی که فرزند آن ها در مدارس ابتدایی استثنایی شهر تبریز در سال 93-92 مشغول تحصیل هستند، تشکیل دادند. تعداد 25 نفر مادرِ دختر ناشنوا و 25 نفر مادرِ دختر شنوا که به روش نمونـه گیری تصـــادفی ساده انتخاب شده بودند، به پرسش­نامه ها پاسخ دادند، برای تحلیل داده ها نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه مادرانِ دانش آموزانِ دخترِ ناشنوا و شنوا، از نظر عدم تحمل بلاتکلیفی، تفاوت معناداری وجود دارد، به این صورت که میانگین نمرات عدم تحمل بلاتکلیفی در مادرانِ دخترِ ناشنوا بالاتر از مادرانِ دخترِ شنوا بود. همچنین در متغیر تنظیم هیجان، بین مادرانِ دانش آموزانِ دخترِ ناشنوا و شنوا تفــاوت معناداری مشاهده شد. این نتایج لزوم اثر پذیری شناخت عمیق دانش آموزان ناشنوا و به ویژه والدینشان را آشکار کرده و می تواند تلویحاتی برای برنامه­ریزی های مناسب برای آموزش و پرورش استثنایی داشته باشد تا با برنامه ریزی صحیح و دادن خدمات مشاوره ای مناسب و ایجاد فضای حمایتی(اجتماعی و روانی) هم برای دانش آموزان ناشنوا و هم والدین آن ها، سعی شود که برای آن ها محیط هایی فراهم کرد که بتوان در این محیط اهداف خود را پیگیری کنند.